Zie ze daar eens snellen, als Messi en Mbappé (menen ze zelf). Met hun snelheid verschroeien ze het gras (denken ze). Maar in werkelijkheid wandelen ze, snelwandelen als ze het goed doen. Alhoewel, de grenzen van wat snelwandelen is zijn aardig opgerekt, de meeste positieverplaatsingen worden in rentempo gedaan.
Het geluid van krakende botten, kermende spieren en rammelende heupprotheses klinkt alom. Ze spelen in gedachte voor een duizendkoppig publiek, maar in werkelijkheid is er bijna nooit een toeschouwer aanwezig. We hebben het over oude(re) mannen, meestal boven de zeventig, die stuk voor stuk zestig jaar voetbalervaring hebben en geen afscheid van het spelletje kunnen doen. De regels: geen lichamelijk contact, geen sliding, niet rennen, de bal niet hoger dan heuphoogte, geen keeper en kleine doelen. Hoewel klein, die zijn niet echt klein, want scoren vindt veelvuldig plaats. 0-0, 1-1, komt niet voor, wel 8-9 of zoiets. Moe, maar voldaan, de mannen vieren hun overwinning, als die er is, gebroederlijk met de verliezers in de derde helft. Iedereen boven de zeventig of daar iets onder is uitgenodigd om eens een kijkje te nemen in Oostrum of in Merselo. Doe mee. Talent niet vereist, alleen een voetbaltenue en een paar schoenen.
Tekst: Leo Broers. Foto: Yvonne Jacobs.
